بر اساس برآورد‌های مرکز آمار، نزدیک به ۵۰۰۰ دانش‌آموخته دکترا در سال ۱۴۰۱ در ایران موفق به یافتن شغل نشدند. همین آمار نرخ بیکاری دانش‌آموختگان دکترا در سال ۱۴۰۱ را حدود سه درصد نشان می‌دهد. شایان اشاره است که بر اساس اعلام مرکز پژوهش‌های مجلس، نرخ واقعی بیکاری در کشور ۲ و نیم برابر آمارهای رسمی است. در همین سال، بیش از ۴۰ درصد از کل بیکاران در دسته دانش‌آموخته آموزش عالی قرار می‌گرفتند. آمار وزارت کار در بهمن ۱۴۰۲ نشان می‌دهد که نیمی از شاغلان در ایران شغل رسمی ندارند. این مشکل می‌تواند به سبب‌های متفاوتی باشد: از جمله نبود هماهنگی میان تخصص‌های دانشگاهی و نیازهای بازار کار، کمبود فرصت‌های شغلی مناسب برای دانش‌آموختگان آموزش عالی، و بی میلی برخی از کارفرمایان به استخدام افراد با مدرک درجه بالای آموزشی. اما ورای همه این‌ها و سرچشمه همه این دشواری‌ها، نبود حکمرانی خوب در کشور و اقتصاد فاسد رژیم جمهوری اسلامی است که...