دستاورد دموکراتیک انقلاب مشروطه و انقلاب اسلامی بهزاد احمدی نیا   جایی در آذرماه ۱۲۸۴ شمسی به دنبال ناتوانی دولت علاءالدوله، صدراعظم مظفرالدین شاه، در سروسامان دادن به وضعیت اقتصادی اسف‌‌بار پس از جنگ، چند تاجر به ناحق به چوب و فلک سپرده شدند تا جرقه‌ي انفجار تاریخ ایران روی تلانبارهای بی‌عدالتی بیفتد. جنبش و سپس انقلاب مشروطه‌ی ایران با خواسته‌ی ابتدایی «تشکیل عدالتخانه» به رهبری روحانیون و بازاریان در گام نخست با مقاومت کمی مواجه و پیروز شد اما دستیابی به این خواسته تا سال‌های دهه‌ی ۱۳۵۰ به‌طول انجامید. نخستین مرحله از انقلاب مشروطه اگرچه توانست برای نخستین‌بار در قرن بیستم پادشاه را ناگزیر به کوتاه آمدن در مقابل خواسته‌ی مردم کند اما به همان سرعت شکست خورد و مرحله‌ي دوم را رقم زد. در این مرحله با پیوستن تحصیل‌کردگان به انقلاب، خواسته‌ی اصلی به «تشکیل مجلس شورای ملی» و استقرار نوعی نظام دموکراتیک در ایران تغییر کرد. خواسته‌ای که باز هم با...

بخش دوم: دشمنی خمینی و خصوصی‌سازی خصوصی‌سازی، تاریخچه‌ای از عقلانیت حاکمان ایران بهزاد احمدی‌نیا آنچه در بخش نخست خواندیم: خمینی که در این زمان یک روحانی شناخته‌شده در حوزه‌ی علمیه بود، سکان مخالفت با اصلاحات را در دست گرفت. اصلاحات که ابتدا در ۶ اصل ارائه و به رای گذاشته شد، بعدها تا ۱۹ اصل نیز پیش رفت. مخالفت خمینی با دو اصل در این اصلحات بود، یکی لغو نظام ارباب رعیتی و از دست رفتن زمین‌های اوقاف و وجوهات مالکان و دیگری اصل حق رای برای زنان ایران. جدا از این‌ها، اصلاحات اصول دیگری داشت که بسیار برای ایران مهم بودند. اصل سوم مبنی بر فروش سهام کارخانجات  دولتی به‌عنوان پشتوانه‌ی اصلاحات ارضی و اصل چهارم مبنی بر سهیم کردن کارگران در سود کارخانه‌ها که هر دو در راستای توزیع بهتر ثروت و منابع در اقتصاد طراحی شده بودند. در تاریخ ۶ بهمن ۱۳۴۱ همه‌پرسی درباره‌ی اصلاحات انجام و با ۵/۶ میلیون رای موافق و...