زندانی سیاسی در ایران- امضا محفوظ پس از سال‌ها انتظار برای مشاهده دگرگونی در اوضاع و شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور، نه تنها هیچ بهبودی ایجاد نشده بلکه شاهد به بار آمدن خسران‌های بیشتری برای کشور هستیم به طوری که صبر مردم به پایان رسیده و آرزوی خلاص شدن از این وضعیت را دارند. حکومت به جای تجدیدنظر در رویکرد و رویه خود، بر عکس، مواضع افراطی‌تری اتخاد می‌کند. شرایط غیرقابل تحمل زندگی در ایران، بیش از هر جنبه دیگری باید از بعد سیاسی مورد بررسی قرار گیرد. سیاست در جمهوری اسلامی بر شالوده‌ای ایدئولوژیک استوار است که پیامدهای منفی گسترده‌ای را در پی داشته است. حکومتی ایدئولوژیک چون جمهوری اسلامی بدون توجه به اصل تقدم فرد، در صدد تهی کردن افراد از هویت شخصی و سعی در تبلیغ شکلی از «انسان راستین» است که دلخواه حکومت می‌باشد. انسان کامل در تز جمهوری اسلامی یکی از مفاهیم ضد آزادی، ضدهویت شخصی...

زندانی سیاسی در ایران؛ امضا محفوظ وقایع دی ماه 96 یکبار دیگر مشروعیت جمهوری اسلامی و جریان‌های اصلاح‌طلب را زیر سوال برد و نشان داد علیرغم تظاهر حکومت به برخورداری از حمایت مردمی، بنیان‌های مردمی این حکومت چقدر سست است. حکومت پس از این بحران به کمک روش‌های همیشگی خود سعی کرد تا مجددا بر اوضاع مسلط شود و قیام شعله‌ور شده مردم را خاموش کند. در این بین، یکی از راهکارهایی که جمهوری اسلامی همواره با استفاده از آن به پس راندن مخالفان و کنترل ناآرامی‌ها می‌پردازد، ایجاد بسیج و انگیزش عمومی و به راه انداختن تجمعات حکومتی تحت عنوان «راهپیمایی خود جوش مردمی» است. پیش‌زمینه ضروری برای به راه انداختن چنین تجمعاتی، داشتن لشگری چند میلیونی از وابستگان معیشتی است. وقایع دی ماه 96 روشن کرد که علیرغم بار سنگین حقوق کارکنان و بازنشستگان (بخوانید اعانه‌بگیران) چرا هیچگاه جمهوری اسلامی اقدامی برای ساماندهی به این مسئله نمی‌کند. ساماندهی به وضعیت...