گردنِ زندانبان، بهای انقلاب شد
گردنِ زندانبان، بهای انقلاب شد
✍️بهزاد احمدینیا
در سالهای ۱۷۷۵۰ تا ۱۷۷۰ میلادی فرانسه هم شاهد رشد فیلسوفان و جامعهشناسانی مانند روسو، مونتسکیو و ولتر بود و هم فقر و بیعدالتی گسترده جامعه را به خشم آورده بود.
فرانسه بهدنبال دخالت در جنگهای استقلال آمریکا هزینههای سنگینی پرداخته بود و هزینههای جاری سلطنت و دولت کمر طبقات متوسط و پایین را خم کرده بود. در این دوران آموزههایی که از سوی روشنفکران و فیلسوفانی مانند مونتسکیو، تشریح کنندهی نظریهی تفکیک قوا، ژان ژاک روسو، ارائه دهندهی نظریهی حقوق بشر و ولتر که از جسورترین نظریهپردازان لائیسیته و آزادی دین و جدایی دین از سیاست محسوب میشود و طعم زندان باستیل را به جرم سیاسی چشیده بود، جامعهی فرانسه را بهتدریج به آگاهی لازم رساند.
آنگاه که آگاهی در جامعهی رنج دیده گسترش یافت، کمبودها و فشارها بیشتر نمایان شدند.
فشارهای مالی جنگ، هزینههای سرسامآور سلطنت و سالهای بد کشاورزی در دههی ۱۷۸۰ همگی دست به...