بهاییان محروم از همه چیز
در اوایل مهرماه یک شهروند بهایی در قائمشهرِ مازندران بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد
او پنجمین بهایی است که در کمتر از یک هفته بازداشت می شود
پیشتر چهار شهروند بهایی دیگر هم در شیراز بازداشت شده بودند
با اتهام هایی مشابه و تکراری همچون «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی»
دلیل واقعی بازداشت بهاییان اما چیزی جز باورهای مذهبی آنها نیست
بهاییان در جمهوری اسلامی از کمترین حقوق شهروندی برخوردار نیستند
محروم از حق تحصیل، کسب و کار، روابط اجتماعی، مسوولیت های اجتماعی و سیاسی، تدفین در گورستان های عمومی و غیره
از نظر جمهوری اسلامی، همه بهاییان «جاسوس» و «وطن فروش» هستند
اتهامی که هرگز ثابت نشده است
بهاییان محروم از همه چیز
بیش از ۳۰۰ هزار بهایی در ایران زندگی می کنند
محروم از همه چیز
همه چیز …
محروم از حق حیات و یک زندگی معمولی
بهائیان با ۱۵۰ تا ۳۰۰ هزار نفر بزرگترین گروه اقلیت مذهبی ایران را تشکیل میدهند. آنها طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی به عنوان اقلیت دینی شناخته نشدهاند و در نتیجه طبق همین قانون جزو اقلیتهای دینیای نیستند که “در انجام مراسم دینی خود آزادند و در احوال شخصیه و تعلیمات دینی بر طبق آیین خود عمل میکنند”.
پیروان بهائیت از زمان شکلگیری این دین در نیمه دوم قرن ۱۹ میلادی (نیمه دوم قرن سیزدهم هجری) همواره با حمله و خشونت یا سکوت در برابر اعمال خشونت از سوی حکومتها،روحانیون شیعه و مردم روبرو بودهاند. نمونههای متعددی از پیگرد و حبس و شکنجه و اعدام آنان در تاریخ ثبت شده و نقض حقوق انسانی و شهروندی آنان تا امروز هم ادامه دارد.
مفهوم احترام به حقوق شهروندی مردم بدون در نظر گرفتن دین و مذهب آنها چند سالی است که مورد بحث است. اگر چه تدوین و تصویب حقوق شهروندی مردم شرطی لازم برای برخورداری آنان از این حقوق است اما این شرط تضمینکننده رسیدن به این حقوق نیست.
بهائیستیزی در فرهنگ جامعه ایران زمینهساز آزار و تبعیض نظاممند است. در نهایت مردم ایران با آگاهی یافتن نسبت به ریشههای خصومتها و تکفیرها، حساس شدن به تبعیضهایی که در اطرافشان میگذرد و شکستن سکوت در برابر ظلم و نقض حقوق میتوانند متضمن رفع سرکوب و خشونت در جامعه باشند.