یادداشت, یادداشت مهمان

تأمین نیرو در جنگ سوریه از میان خلافکارها و زندانی‌ها

تأمین نیرو در جنگ سوریه از میان خلافکارها و زندانی‌ها

تأمین نیرو در جنگ سوریه از میان خلافکارها و زندانی‌ها

حامد محمدی – روزنامه‌نگار

 

بسیاری از فرماندهان و نیروهای «سپاه قدس» که به اسم «مدافع حرم» در سوریه جنگیدند همان‌هایی‌اند که در قالب یگان‌های امنیتی سپاه یا گردان‌های بسیج در اعتراضات خیابانی مردم را سرکوب می‌کنند.

یکی از آنها سرتیپ پاسدار حسین همدانی بود که مهرماه سال ۱۳۹۴ حوالی حلب سوریه در یک سانحه رانندگی کشته شود. همدانی از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۰ فرمانده سپاه تهران بود که اصلی‌ترین مأموریت آن سرکوب اعتراضات ضدحکومتی در پایتخت است.

تئوری همدانی تربیت خلافکارها و آوردن آنها به مسیر انقلاب بود. او معترضان را هم به چشم اراذل و اوباش می‌دید. مهرماه ۱۳۹۴ «خبرگزاری دانشجو» در همین باره نوشت که «رد پای سردار همدانی را در کنترل فتنه ۸۸ می‌توان دید.» همدانی خودش روایت کرده بود که در جریان اعتراضات سال ۸۸ «کار اطلاعاتی- اقدامی انجام دادیم که در تهران صدا کرد. پنج هزار نفر از کسانی که در آشوب‌ها حضور داشتند ولی در احزاب و جریانات سیاسی حضور نداشتند بلکه از اشرار و اراذل بودند را شناسایی کردیم و در منزلشان کنترل‌شان می‌کردیم. روزی که فراخوان می‌زدند اینها کنترل می‌شدند و اجازه نداشتند از خانه بیرون بیایند. بعد اینها را عضو گردان کردم. آنها بعدها نشان دادند اگر بخواهیم مجاهد تربیت کنیم باید چنین افرادی که با تیغ و قمه سروکار دارند را پایکار بیاوریم. یکی از اینها فردی بود به نام [علیرضا] ستاری که وقتی به جمعیت زد جانباز ۷۰ درصد شد و سال گذشته هم به شهادت رسید.»

در واقع سپاه بخشی از کمبود نیروی‌های سرکوبگر را با تهدید، ارعاب و شتستشوی مغزی بازداشت‌ شدگان تأمین می‌کند. این افراد ممکن است سابقه‌دار نیز باشند و از روی ترس و اجبار حاضر به همکاری با سپاه و بسیج شوند. هر چند پیداست رقم پنج هزار نفر بیشتر بلوف باشد تا واقعیت.

جذب نیرو از بین بازداشتی‌ها و زندانی‌ها روشی شد که برای تأمین نیرو در جنگ سوریه نیز به کار گرفته شد. بسیاری از زندانیان سابقه‌دار که جرایم سنگین داشتند داوطلب اعزام به سوریه شدند. آنها به نام مددجو تحت آموزش قرار می‌گرفتند. سردار سعید سیاح طاهری از کسانی بود که در زندان‌ها از بین خلافکارها جذب نیرو می‌کرد. بعضی از نیروها توسط پایگاه‌های بسیج از بین اوباش محلات جذب می‌شدند. در واقع کاری که عوامل سپاه برای تأمین نیرو می‌کردند «تواب سازی» از خلافکارها بود. زندگی بعضی از آنها مثل «مجید بربری» به شکل کتاب منتشر شد تا مسیر تبلیغ شود.