معرفی و تاریخچه شرکت بازرگانی و تامین مالی ایران و چین
شرکت بازرگانی و تامین مالی ایران و چین (که با نام «شورای بازرگانی ایران و چین» و سپس با نام «اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین» شناخته شده است)، یکی از نهادهای هماهنگکننده و از جمله نخستین تأثیرگذاران در مناسبات تجاری و بازرگانی دوجانبه بین بخش خصوصی و نیمهدولتی میان ایران و چین است.
این نهاد که در ابتدا «شورای بازرگانی ایران و چین» نام داشت، توسط ۶۵ تاجر بانفوذ ایرانی در سال ۲۰۰۱ تاسیس شد. سپس به «اتاق بازرگانی ایران و چین» تغییر نام یافت و همچنان نیز به همین نام شناخته میشود. تاکنون میزان مبادلات تجاری ایران با چین به ۲۰ میلیارد دلار رسیده است. ایران با رقمی در حدود ۱۶۰ میلیارد دلار، شریک اصلی چین در صادرات نفت، فرآوردههای نفتی و مواد معدنی بهشمار میرود.
شرکت بازرگانی و تامین مالی ایران و چین بهعنوان یکی از ارکان اساسی در توسعه روابط تجاری میان دو کشور شناخته میشود. و در طول سالها نقش مهمی در تسهیل همکاریهای تجاری بین ایران و چین ایفا کرده است. با توجه به تحریمهای اقتصادی و بینالمللی، اتاق بازرگانی ایران و چین همواره درگیر چالشهایی مانند دور زدن تحریمها و سوءاستفادههای احتمالی از موقعیتهای تجاری و اقتصادی بوده است.
افکار عمومی در ایران به طور کلی با نام اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین به عنوان یکی از سازمانهای مرتبط با رهبران و مدیران نظام جمهوری اسلامی آشنایند. این نهاد معمولاً دارای یک مقام مسئول است که بهعنوان چهره شناختهشده آن واحد برای عموم مردم کار میکند و مثلا در رسانهها و مصاحبهها حاضر میشود. در ابتدا اسدالله عسگراولادی چهره رسانهای اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین بود.
زمانی که اسدالله عسگراولادی در قید حیات بود، فعالیتهای رسانهای گستردهای داشت. به همین ترتیب، افکار عمومی به دلیل ارتباط قوی او با نهادهای حاکمیتی در جمهوری اسلامی، با فعالیتهای اتاق بازرگانی در مورد چین آشنا بودند. پس از درگذشت وی، حساسیت مردم نسبت به این فعالیتها کاهش یافت. در حال حاضر رئیس سازمان (مجیدرضا حریری) چهره عمومی و رسانهای اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین بهشمار میرود و مصاحبهها و اظهارنظرهای او در برنامههای تلویزیونی، روزنامهها و خبرگزاریهای ایران پوشش داده میشود.
شایان گفتن است که در دو دهه اخیر، مدیران اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین گهگاه آشکارا از سیاستهای اقتصادی دولت ایران انتقاد کردهاند. برای نمونه، آنها پیوسته از پیوستن ایران به گروه ویژه اقدام مالی (FATF) حمایت کردهاند. این در حالی است که حکومت ایران به شدت برای پیوستن به این گروه، مقاومت میکند. عمده دلیل مدیران اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین در دفاع از پیوستن به این گروه احتمالا این است که ابتدا قوانین مربوطه اصلاح شود تا استانداردهای شفافیت FATF رعایت گردد. و در نتیجه آن، ایران از لیست سیاه FATF خارج شود.
با این حال، انگیزه رهبران اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین به جای اصلاح، دستیابی به سود بیشتر است. آنها معتقدند تحریمهای اعمالشده در پاسخ به سیاستهای جمهوری اسلامی، عملا هزینههای مبادلات تجاری بین ایران و چین را افزایش داده و در نتیجه سود در دسترس اعضای اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین را به میزان قابلتوجهی کاهش داده است. آنها راهحلهایی پیدا کردهاند، اما اینها هزینههایی را به همراه دارد. در تحلیل نهایی، به جرات میتوان گفت که بدون شک فعالیتهای فاسدی در سطوح مختلف مرتبط با شرکتهایی که با چین کار میکنند، وجود دارد.
برای خواندن گزارش کامل پرونده شرکت بازرگانی و تامین مالی ایران و چین، نوشتار زیر را دریافت کنید:
