«حکمرانی خوب» یکی از مهمترین رهیافتها درزمینه توسعه کشورها است که توسعه اقتصادی و سیاسی (دموکراسی) را بهطور همزمان پیگیری میکند. این نوع حکمرانی، گونهای از «نظام تصمیمگیری» میان دولت، نهادهای جامعه مدنی و بخش خصوصی در اقتصاد است که بر کنترل فساد، قانونگرایی، پاسخگویی در برابر شهروندان، کارایی دولت، ثبات سیاسی و حمایت از بخش خصوصی تأکید میکند.
تصویر زیر، مهمترین شاخصهای «حکمرانی خوب» را طبق تعریف «بانک جهانی» نشان میدهد: