قاسم سلیمانی ایران را قرارگاه حسین ابن علی می‌دانست!
حامد محمدی، روزنامه‌نگار
روح‌الله خمینی می‌گفت جنگ نعمت است. رهبر القاعده اقدام علیه آمریکا و متحدانش را «جهاد فی سبیل‌‌الله» می‌دانست و حرکت در این راه را برای خود و همقطارانش یک برکت می‌‌خواند.
جنگ سوریه به جمهوری اسلامی فرصت داد تا برای کشاندن نسل جوان حامیان خود به سمت آرمان‌های انقلاب ریل‌گذاری کند. در سال‌های نخست جنگ سوریه، حضور نظامی نیروهای وابسته به جمهوری اسلامی اعم از «سپاه قدس» و نیابتی‌ها انکار می‌شد اما به تدریج «حضور مستشاری» را جایگزین و بحث «دفاع از حرم» و «دفاع از اسلام» را مطرح کردند. کار بجایی رسید که علی خامنه‌ای گفت «سوریه عمق استراتژیک جمهوری اسلامی است و اگر مدافعان حرم مبارزه نمی‌کردند باید در کرمانشاه و همدان می‌جنگیدیم.»
نسلی که برای رفتن به سوریه داوطلب می‌شدند «مکتبی‌های ناسیونالیست» بودند. دوگانه‌ای متناقض که واقعیت عینی پیدا کرده بود و مرید قاسم سلیمانی بودند.
در بخشی از وصیتنامه سلیمانی آمده «جمهوری اسلامی، مرکز اسلام و تشیّع است…امروز قرارگاه حسین‌بن علی، ایران است. بدانید جمهوری اسلامی حرم است و این حرم اگر بماند، دیگر حرم‌ها می‌مانند. اگر دشمن، این حرم را از بین برد، حرمی باقی نمی‌ماند، نه حرم ابراهیمی و نه حرم محمّدی.»
عبدالله حاجی صادقی، نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در تعریفی می‌گوید: «هویت سپاه یک هویت مکتبی است و توانمندی آن، نه به میزان امکانات بلکه به میزان اتصالش به خدا است!»
برای مکتبی‌های ناسیونالیست، «ایران» مقرّ اصلی شیعه‌گری و بلادهای اسلامی اطراف ایران (یمن، سوریه، عراق و فلسطین و حتی بیشتر افغانستان و آذربایجان و تعدادی از کشورهای آفریقایی) بخشی «جغرافیایی مقاومت» بودند.
حضور نظامی در منطقه و حمایت مالی و تسلیحاتی از شبه نظامیان برای جمهوری اسلامی ابزار باج‌گیری و اخاذی در فضای منطقه و بین‌المللی شد. چنانکه مطرح شد قاسم سلیمانی و محمدجواد ظریف دوبال سیاست خارجی جمهوری اسلامی بودند. به بیان دیگر، سلیمانی در عمل وزیر خاورمیانه‌ای خامنه‌ای شد و بارها ظریف در این‌باره انتقاد کرد و حتی در فایل صوتی که از او افشا شد می‌گفت سلیمانی «دیپلماسی» را فدای «میدان» کرد.
قاسم سلیمانی مستقیم در سیاست خارجی جمهوری اسلامی دخالت می‌کرد. از ملاقات با ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه تا ملاقات‌های محرمانه و نامه‌نگاری با نمایندگان آمریکا در عراق.
علی‌اکبر صالحی وزیر خارجه جمهوری اسلامی در دولت محمود احمدی‌نژد اعتراف می‌کند که «سفرای ایران در برخی کشورها با هماهنگی قاسم سلیمانی انتخاب می‌شدند.»
