تیاندی و همکاری با رژیم جمهوری اسلامی استراتژی به کار گرفته‌شده توسط دولت ایران، که شامل نصب دوربین‌های نظارتی از شرکت‌هایی مانند تیاندی برای شناسایی و سرکوب معترضان است، نمونه‌ای آشکار در زمینه استفاده از فناوری برای دستیابی به اهداف سیاسی است. آنها افرادی را هدف قرار می‌دهند که در راه‌پیمایی‌های ضدحکومتی شرکت می‌کنند یا از قانون حجاب اجباری سرپیچی می‌کنند. معاملات تیاندی با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، بازیگر اصلی در بخش‌های امنیتی و نظامی حکومت ایران و همچنین تدارک تجهیزات نظارتی برای بخش مختلف این حکومت، تصویری بسیار نگران‌کننده از شرکت‌های خصوصی درگیر در مکانیسم‌های سرکوب دولتی را ترسیم می‌کند. این درهم‌تنیدگی به بحث‌های پردامنه و جدی در مورد نقش شرکت‌ها در تداوم نقض حقوق بشر می‌انجامد. هیات موسس تیاندی در ایران را  فرزاد نوری (مدیرعامل) و فردی به نام بابک میرسعید قاضی تشکیل می‌دهند. نسخه‌ی آنلاینی از سابقه کاری بابک میرسعید قاضی حاکی از آن است که او با نهادهایی همچون بخش‌های مختلف سپاه...

ساختار مبهم و عملکرد مشکوک اتاق بازرگانی ایران و چین گزارش‌های مالی و بسیاری از قراردادهای پروژه‌های شرکت‌های مرتبط با شرکت بازرگانی و تأمین مالی ایران و چین در دسترس عموم قرار ندارند. این شرکت‌ها از زمان تأسیس تا سال ۱۳۹۸ تحت ریاست اسدالله عسگراولادی، تاجر بانفوذ و نزدیک به رهبر جمهوری اسلامی، اداره می‌شدند. پس از او، ریاست این شرکت به مجیدرضا حریری، رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین، واگذار شد. منتشر نشدن این اطلاعات باعث می‌شود که بسیاری از جنبه‌های عملکرد افراد و شرکت‌های این شبکه از دید رسانه‌ها و پژوهشگران پنهان بماند. در صورت وجود امکان دسترسی به برخی گزارش‌های مالی، قراردادها و شرکای این شرکت‌ها، بی‌شک جنبه‌های بیشتری از شیوه عملکرد این شبکه و اینکه چه کسانی درگیر آن هستند، می‌توانست روشن شود. به‌طور کلی، سیستم ثبت اطلاعات و فعالیت شرکت‌ها در ایران دارای شفافیت‌های لازم نیست و لایه‌های مختلفی از شرکت‌های فرعی می‌توانند کارهای دیگری را انجام...