نویسنده: بهزاد احمدی نیا در مجموعه نوشتارهایی که درباره‌ی تغییرات اجتماعی آغاز کرده‌ایم، از این پس به مسیرها و روش‌هایی که یک جامعه برای تغییر مناسبات حاکم بر خود در پیش‌ می‌گیرد خواهیم پرداخت. همچنین از دیدگاه جامعه‌شناسی و علوم اجتماعی-سیاسی به تشریح ویژگی‌ها، لازمه‌ها و آسیب‌های هر کدام از انواع تغییر خواهیم پرداخت. در نوشتار پیشین «شورش، جنبش، انقلاب- مثلث تغییر از بیرون» به تعریف‌های ابتدایی و تفاوت‌های کلی این سه روش اصلی پرداختیم. اکنون در این نوشتار شما را با اصول، ویژگی‌ها و نتایج شورش آشنا می‌کنیم. شورش یا شوریدنِ جامعه علیه حاکمان یا گروهی خاص در قدرت، یک حرکت معمولا واکنشی، سریع و خشونت‌آمیز است. آنگاه که نارضایتی عمومی در یک جامعه (این جامعه می‌تواند یک منطقه، یک شهر، تمامی یک کشور، یک نژاد خاص یا حتی یک صنف باشد) از سوی قدرت حاکم سرکوب یا نادیده گرفته می‌شود، انباشته شدن این نارضایتی و خشم ناشی از سرکوب و...

نویسنده: بهزاد احمدی نیا آنگاه که نظام‌های سیاسی-اجتماعی در یک جامعه ساختارهای قانونی، مشروعیتی و سازمانی را برای ایجاد تغییر یا تغییرات مورد نظر جامعه نداشته باشند، جامعه این تغییرات را بیرون از قدرت و نظام حاکم پیگیری خواهد کرد. همانگونه که می‌دانیم، در جامعه‌شناسی و به‌طور کلی «علوم انسانی» جامعه به‌عنوان یک موجود زنده درنظر گرفته می‌شود که تمامی ویژگی‌های یک انسان مفرد را به‌صورت یک کل متشکل از انسان‌ها در خود دارد. این موجود زنده بی‌شک همچون هر حیات دیگری، برای ادامه‌ی بقا نیازمند تغییرات و انطابق با شرایط بیرونی و درونی خود است و موظف است موانع موجود بر سر راه این تغییرات را از میان بردارد یا اینکه به زوال و نابودی تن دهد. در مجموعه نوشتارهایی که از این پس در وبسایت جامعه‌ی باز منتشر خواهد شد، به بررسی شباهت‌ها، تفاوت‌ها، لازمه‌ها و نمونه‌های این مثلث خواهیم پرداخت. در وضعیت طبیعی و در یک جامعه‌ی مدرن و پویا،سازوکارهایی...

به کوشش «موسسه ترویج جامعه باز» در آلمان تهیه و منتشر می‌شود: به نام زن، آزادی، زندگی، میهن امروز درخت انقلاب ایرانی در حال ثمر دادن است: انقلابی زندگی‌محور و با عطف نظر بر دموکراسی، حقوق بشر، آزادی‌های سیاسی و اجتماعی، انقلابی برای بازپس‌گیری میهن‌مان از این جمهوری اهریمنی که کارنامه‌ای جز تباهی اخلاقی، فروپاشی اقتصادی، از هم‌گسیختگی نظم اجتماعی، فساد و تبعیض سیستماتیک نداشته‌است. فراموش نمی‌کنیم که راه این انقلابِ در حالِ شدن بدون‌ از خودگذشتگی و جانبازی ایرانیان در چهار دهه‌ هموار نمی‌گشت. فراموش نمی‌کنیم که تاوان انقلاب ۵۷ را نسل‌های بعد از آن و تا امروز با بذل جان‌خود داده و می‌دهند. فراموش نمی‌کنیم راه انقلاب ، راهی است که در تمام این سال‌ها مشعل آن را شاهزاده رضا پهلوی و شهبانو فرح پهلوی به عنوان مهمترین رهبران مخالف جمهوری اسلامی ‌و قوت قلب نیروهای تحول‌خواه تا به امروز روشن نگاه داشته اند و باورمندیم ‌ایشان مهمترین محور قابل اعتماد برای اتحاد...