رشد ۶۴ درصدی اجاره مسکن تنها در یک سال
نرخ اجارهبهای مسکن در پاییز ۱۴۰۰ نسبت به فصل مشابه سال قبل، نزدیک به ۶۴ درصد افزایش یافته است.
مرکز آمار ایران
نرخ جمعیت زیر خط فقر مسکن در ایران ۱٫۸ برابر نرخ متعارف جهانی است
آمار رسمی وزارت راه و شهرسازی
کارشناس مسکن:
۴۰ درصد از خانوار ایرانی زیر خط فقر مسکن/ ۷۰ درصد تهرانیها، فقیران مسکن محسوب میشوند
به گزارش ایلنا به نقل از صدا و سیما، فرید قدیری با حضور در شبکه دو سیما، ضمن اعلام این خبر، افزود: طبق آمار رسمی به ثبت رسیده از سوی وزارت مسکن و شهرسازی، نرخ جمعیت زیر خط فقط مسکن در ایران ۱/۸ برابر نرخ متعارف جهانی است.
او ادامه داد: ۴۰ درصد از خانوار ایرانی زیر خط فقر مسکن بهسر میبرند، خانوادههایی که بیش از ۳۰ درصد هزینه ماهانه یا سالانه خود را صرف اجاره بها و هزینههای مرتبط با تهیه مسکن میکنند فقیران مسکن محسوب میشوند این نرخ در تهران به ۷۰ درصد جمعیت استان رسیده است.
این کارشناس حوزه مسکن تصریح کرد: بیش از دو سوم تهران نشینان هزینهای که برای اجاره بها و تهیه مسکن میدهند بیشتر از رقم پرداختی سایر کشورهای دنیاست.
قدیری گفت: در ایران بر اساس آخرین آمار مربوط به سال ۹۸، یک زوج ساکن تهران حدود ۶۶ سال طول میکشد که خانهدار شوند، البته این موضوع، یک شرط محال هم دارد و آن اینکه نرخ مسکن با شرایط تورمی دستمزد آن فرد برابری داشته باشد و متأسفانه هیچگاه این اتفاق نمیافتد، زیرا نرخ مسکن همیشه بیشتر از تورم کشور است.
او افزود: مدت خانهدار شدن یک زوج در کشور به طور میانگین حدود ۳۳ سال و این در حالی است که در دنیا تعریف شده حدود ۱۰ تا ۱۲ سال طول میکشد تا یک فرد بتواند با پسانداز خود خانهدار شود.
این کارشناس حوزه مسکن با اشاره به الزام دولت سیزدهم برای تولید سالانه یک میلیون واحد مسکن، ادامه داد: در حال حاضر حدود ۴/۵ میلیون واحد خالی در کشور وجود دارد این در حالی است که هنوز حدود ۷۰ هزار واحد از پروژه مسکن مهر تحویل صاحبانشان نشده حال اینکه قانون جهش تولید مسکن که رئیس جمهور طبق آن، الزام تولید سالانه یک میلیون واحد مسکونی را در دستور کار قرار داده برای این ۴/۵ میلیون واحد خالی هم تدبیری کرده یا خیر، به نظر بنده تدبیری نکرده، زیرا راه حلی ساده برای این موضوع وجود دارد مبنی بر اعمال مالیات بر خانههای خالی و این قانون در کشور ما اجرا نمیشود.
قدیری اضافه کرد:دولت اجرایی کردن چنین قانونی را رها کرده و سراغ راهی رفته که نه زمانش مشخص است و نه ابزاری برای اجرای آن فراهم است.