راستی‌آزمایی ادعای کاظم صدیقی: «وضعیت رفاه مردم بالاتر از ابتدای انقلاب است.»
نیلوفر غلامی، همکار ارشد در موسسه ترویج جامعه باز
کاظم صدیقی امام جمعه موقت تهران با دفاع از وضعیت اقتصادی گفت: «وضعیت مردم در مقایسه با ابتدای انقلاب بهتر است و سطح رفاه مردم بالاتر از آن دوران است، اکنون می‌بینیم با پیش آمدن هر تعطیلی، مردم برای عزیمت به گردشگاه‌ها در شمال کشور صف می‌کشند که اینها نشان از سطح رفاه در کشور است.»
چنین ادعایی تا چه اندازه درست است؟
نگاهی به آمارهای پیش و پس از انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ نشان می‌دهد که نرخ تورم در دهه‌های اخیر به رکورد بی‌سابقه‌ای در ۷۵ سال گذشته رسیده است. به اعتراف احسان خاندوزی نماینده مجلس شورای اسلامی، «ایران فقط در سال‌های اِشغال توسط متفقین، شاهد تورم بالاتر از ۵۰ درصد بوده است».
بنابر اعلام رئیس سازمان برنامه و بودجه، در حال حاضر تورم به ۵۰ درصد رسیده و ایران جزو ۵ کشور اول جهان از نظر نرخ بالای تورم است. در چنین شرایطی فقر و بیکاری بیشتر شده و سفره‌های مردم روز به روز کوچک‌تر می‌شود.
این رقم در حالی اعلام شد که به نوشته خبرگزاری حکومتی فارس، در پایان مرداد سال جاری نرخ تورم به ۵۸ درصد رسیده بود.
پس از انقلاب، تورم به ترتیب در سال ۱۳۵۹ برابر با ۲۳.۵ درصد، در سال ۱۳۶۰، برابر با ۲۲.۸ درصد و در سال ۱۳۶۱ برابر با ۱۹.۲ درصد بوده است. ارقامی که هرچند به نسبت به سال‌های قبل از انقلاب افزایش داشتند اما در مقایسه با نرخ تورم چند سال اخیر به مراتب کمتر بودند.
به نوشته پایگاه داده باز ایران، «کمترین نرخ تورم در ۸ دهه مورد بررسی در دهه ۱۳۴۰ خورشیدی رقم خورد که تورم ابتدا تا انتهای این ده سال ۱۵.۸ درصد بود که رقمی باورنکردنی و رکوردی تاریخی در اقتصاد ایران است. در تمام سال‌های این دهه نرخ تورم کمتر از ۵ درصد بود. برقراری ثبات سیاسی در این دهه، هماهنگی تئوریک و وحدت رویه بین مدیران ارشد اقتصادی از جمله دلایل اصلی عملکرد چشمگیر اقتصاد ایران در دهه ۴۰ خورشیدی بود».
اما آمارهای کنونی بیانگر سقوط آزاد اقتصاد ایران به خصوص در سه سال گذشته است. مطابق اعلام بانک جهانی سهم اقتصاد ایران از اقتصاد ۸۵ تریلیون دلاری جهان تنها دو درصد است و در سال گذشته نرخ تورم حتی از پیش بینی صندوق بین‌المللی پول بیشتر شد. در چنین شرایطی خط فقر به ۱۰ میلیون تومان رسیده و از هر سه ایرانی، یک نفر زیر خط فقر قرار دارد و به اذعان گزارش وزارت کار، رفاه اجتماعی مردم ایران در تمامی سال‌های دهه ۱۳۹۰ کاهش یافته است. بر اساس همین گزارش در فاصله سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۸ مصرف مواد غذایی بیش از ۵۱ درصد کاهش داشته است.
سفر عده‌ای از مردم در تعطیلات به شمال ایران، نمی‌تواند معیاری برای قضاوت درباره شرایط اجتماعی و اقتصادی حاکم بر کشور باشد بلکه واقعیت را باید در زندگی روزمره شهروندانی پیدا کرد که به دلیل فقر شدید از خوردن یک وعده درست و صحیح غذایی بی‌بهره هستند. واقعیت را باید در استان سیستان و بلوچستان یافت که حدود یک پنجم کودکان زیر پنج سال آن، دچار سوتغذیه، کم وزنی، فقر آهن و کوتاهی قد هستند. واقعیت را باید در زندگی کودکان معصومی یافت که به دلیل فقر خانواده و یا دریافت وام ازدواج زندگی و آینده‌شان تباه می‌شود.
ادعای کاظم صدیقی امام جمعه موقت تهران درباره سطح رفاه در جامعه، همانند سایر ادعاهای مطرح شده توسط مسئولان جمهوری اسلامی، برای گمراه کردن افکار عمومی و کاملا نادرست است.
