تاریخچه و ساختار مدیریتی شرکت مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی ایران (IOEC)
شرکت مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی ایران (IOEC)، در سال ۱۹۹۲ بهعنوان نخستین پیمانکار عمومی دریایی کشور آغاز به کار کرد. این شرکت نقشی کلیدی در اجرای پروژههای نفت و گاز دریایی ایران ایفا میکند و توانسته در طی سالها، پروژههای بزرگ و پیچیدهای را مدیریت و اجرا کند. با این حال، ساختار مالکیت و مدیریت آن باعث شده است که ارتباطات سیاسی و تغییرات دولتی تأثیرات گستردهای بر عملکرد آن داشته باشند.
این شرکت به سهامداران اصلی زیر تعلق دارد:
- صندوق بازنشستگی صنعت نفت: با ۵۱ درصد سهام.
- بنیاد تعاون نیروی انتظامی: با سهم ۴۶ درصدی.
- کارکنان شرکت: که تنها ۲ درصد از سهام را در اختیار دارند.
مدیریت شرکت نیز بهشدت زیر تأثیر سیاستگذاریهای وزارت نفت قرار دارد. وزیر نفت، رئیس صندوق بازنشستگی را منصوب میکند و انتخاب مدیرعامل IOEC نیز مستلزم تأیید او است.
در طول سالها، مدیران متعددی این شرکت را اداره کردهاند، از جمله:
- جهانگیر پورهنگ: مدیر پروژههای نفتی که از آبان ۱۴۰۳ بهعنوان مدیرعامل انتخاب شد.
- حسین شیوا: از دانشگاه امام حسین سپاه فارغالتحصیل شده و در گذشته بهعنوان مدیرعامل فعالیت کرده است.
- مسعود سلطانپور: که وابسته به گروه سیاسی انصار حزبالله شناخته میشود.
- علی طاهریمطلق: مدیری که در دوره احمدینژاد منصوب شد و در زمان افشای رسواییهای مالی بزرگ این شرکت در رأس آن قرار داشت.
این تغییرات مدیریتی اغلب بر اساس تمایلات سیاسی هر دولت انجام شده است و برخی مدیران مانند علی طاهریمطلق، به دلیل نقششان در پروندههای فساد، نامشان با رسواییهای بزرگ همراه شده است.
در دوره مدیریت طاهریمطلق، قراردادهای مشکوکی با شرکتهای تحریمی بسته شد، مانند قرارداد دکل نفتی مفقودشده «فورچونا»، که در آن فسادهای مالی و تخلفات حقوقی گستردهای آشکار شد.
برای خواندن گزارش کامل پرونده شرکت مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی ایران (IOEC)، نوشتار زیر را دریافت کنید:
